Zamek w Kórniku to jeden z najciekawszych i najwspanialszych obiektów okolic Poznania. Zamek został wpisany do rejestru zabytków w roku 1930 (nr rej. 2422/A z 12.03.1930), a w 1968 r. wpisano do rejestru zespół zamkowy w Kórniku (nr rej. 116/A z 1.06.1968). Od 2011 r. zamek znajduje się na liście Pomników Historii: Kórnik – zespół zamkowo-parkowy wraz z kościołem parafialnym-nekropolią właścicieli został uznany za pomnik historii rozporządzeniem Prezydenta RP z dnia 15 czerwca 2011 r. (Dz. U. nr 143 poz. 836).
Historia zamku sięga pierwszej połowy XV wieku, zaś jego obecną postać zawdzięczamy Tytusowi Działyńskiemu i przebudowie z połowy XIX wieku w stylu neogotyku angielskiego.
Właścicielami Zamku Kórnickiego byli w ciągu wieków Górkowie, Czarnkowscy, Grudzińscy, Działyńscy i Zamoyscy. Jedną z najbarwniejszych postaci była Teofila z Działyńskich Szołdrska-Potulicka (1714-1790), znana jako Biała Dama.
Zamek położony jest w pobliżu Jeziora Kórnickiego, na wyspie otoczonej fosą. Sąsiaduje z arboretum kórnickim znajdującym się pod zarządem Instytutu Dendrologii Polskiej Akademii Nauk. Uwaga: Instytucja ta pobiera opłaty za wstęp na teren parku według własnego cennika.
Obecnie zamek jest siedzibą jednostki Polskiej Akademii Nauk – Biblioteki Kórnickiej. W swych murach kryje jedną z najbogatszych bibliotek w Polsce założoną przez Tytusa Działyńskiego oraz wspaniałe wnętrza mieszkalne udostępniane gościom. W zamku przechowywane są najcenniejsze rękopisy i stare druki, prezentowane są XIX-wieczne wnętrza mieszkalne oraz zbiory pamiątek narodowych i rodzinnych (pamiątki po Działyńskich i Zamoyskich).